Osobowościowe uwarunkowania radzenia sobie ze stresem w zarządzaniu, na przykładzie kadry menedżerskiej

Abstract

Psychologia organizacji i zarządzania to dziedzina wykazująca wciąż najwięcej białych plam w rozwoju cywilizacyjnym kraju, pozostając jednocześnie niedostatecznie dostrzeganym obszarem rezerw w osiąganiu wzrostu kultury materialnej, społecznej oraz intelektualnej. Psychologia – nauka empiryczna zajmująca się badaniem mechanizmów i praw rządzących zjawiskami psychicznymi, a także zachowaniem człowieka. Psychologia bada również wpływ zjawisk psychicznych na interakcje międzyludzkie oraz interakcję z otoczeniem. Nauki z których czerpie psychologia to głównie socjologia, antropologia, filozofia i biologia, ale dzięki wypracowaniu własnych metod eksperymentalnych psychologia jest nauką samodzielną. Psychologia zaliczana jest do nauk społecznych, także do nauk humanistycznych. Ostatnio zaliczana jest także do nauk behawioralnych (nauk o zachowaniu) razem z socjologią, etologią, antropologią kulturową, kryminologią, niektórymi działami medycyny (psychiatrią, medycyną behawioralną). Skuteczność i efektywność działania organizacji stanowi pole działania każdego menedżera. Istotnym czynnikiem jej sprawnego funkcjonowania stanowi praca z ludźmi, gdzie występuje szereg nieprzewidzianych trudności. Menedżerom brak jest nieraz wiedzy psychologicznej na temat podejmowania decyzji, motywacji pracowników, doznawanych przez nich licznych stresów czy konfliktów organizacyjnych. W niniejszym opracowaniu omówiono aspekty psychologiczne funkcjonowania organizacji, przedstawiając jednocześnie trudności oraz problemy występujące we współczesnych organizacjach. Zawarto w nim szereg praktycznych wniosków oraz wskazówek, mogących ułatwić skuteczne zarządzanie i efektywne rozwiązywanie problemów współczesnych organizacji.