Abstract:
Wraz z rozwojem gospodarki rynkowej i postępującą transformacją własnościową rośnie zapotrzebowanie na informacje ekonomiczne dotyczące działalności jednostek gospodarczych. Podstawowym źródłem informacji ekonomicznej jest rachunkowość. Wzrost roli rachunkowości w życiu gospodarczym naszego kraju następuje także w miarę postępującego procesu umiędzynarodowienia gospodarki.
Działanie każdej jednostki gospodarczej jest uzależnione od kształtowania się jej wyniku finansowego. Dodatnia wartość tego wyniku uzyskana w danym okresie sprawozdawczym jest dla firm zachętą do kontynuowania działalności, natomiast ujemna jego wartość, zmusza do głębszego zastanowienia się zarządzających nad przyszłością tych firm. Wynik działalności gospodarczej zależy od wielu czynników, tak wewnętrznych występujących w jednostkach gospodarczych, jak i też zewnętrznych narzuconych przez warunki rynkowe i obowiązujące prawo.
W związku z obowiązywaniem w Polsce równolegle prawa bilansowego, opartego na ustawie o rachunkowości oraz prawa podatkowego, kierującego się przepisami w zakresie podatku dochodowego, powstaje szereg rozbieżności
w ustalaniu i rozliczaniu tego wyniku na szczeblu jednostek gospodarczych.
Celem pracy jest przedstawienie problemów prowadzenia ewidencji rachunkowej dla celów prawa bilansowego jak i podatkowego oraz wykazanie
i analiza różnic między wynikiem finansowym a dochodem do opodatkowania.
